Kώστας Kαββαθάς
«Σε σταυροδρόμι λοιπόν;Ναι, αλλά αν σας πω ότι στο ίδιο βρίσκονται και οι 240.000 αναγνώστες των
4T, τι θα πείτε;?»
Warp Speed captain Kirk
ΕΝΤΑΞΕΙ! Δεν πρόλαβα να πω ότι, όπως όλοι οι άνθρωποι στη ζωή τους, έτσι κι
εγώ έφθασα στη ?φιλοσοφική? διασταύρωση που (η σύντροφός μου κι εγώ) πρέπει
να πάρουμε κάποιες αποφάσεις για την απ? εδώ και πέρα ζωή μας, και έγινε
ένας γλυκός «χαμός». Και λέω «γλυκός», γιατί δεν ξέρω πώς αλλιώς να
χαρακτηρίσω το χιούμορ, το ενδιαφέρον και την ευγένεια που χαρακτηρίζουν τη
συμμετοχή σας στα? υπαρξιακά προβλήματα του υπογράφοντος. Πολλοί έγραψαν
ότι έφθασαν στο δικό τους σταυροδρόμι και δεν ξέρουν προς τα πού να
βαδίσουν, άλλοι είπαν πως, όταν ένας καλός οδηγός «τσιμπάει» το φρένο και
αφού βεβαιωθεί ότι δεν έρχεται κανείς, επιταχύνει μέχρι να (ξανα)μπει σε
warp speed. Κι εκεί που ταξιδεύει χαμένος στο διάστημα, κυνηγώντας τα
πιστεύω, τις μανίες και τις παραισθήσεις του, πιστεύοντας ότι αυτός και
μόνο θα κάνει τον ήλιο ν? ανατείλει από τη δύση, παθαίνει εγκεφαλικό και
μένει φυτό ή, στην καλύτερη περίπτωση, πεθαίνει ?που είναι, όπως τόνισαν
στα γράμματά τους, και το καλύτερο που μπορεί να σου συμβεί.
Αλλοι πάλι, όπως ο Αλέξανδρος Βέλιος που με κάλεσε για μια de profundis
συζήτηση στο Κανάλι 5, είπαν πως πράγματι δεν αξίζει να προσπαθείς στην
Ελλάδα, αλλά πρέπει να ζεις και να εργάζεσαι στην Εσπερία και να έρχεσαι
εδώ μόνο για διακοπές. Νομίζω πως το «Εν Λευκώ» του τεύχους Μαΐου
συζητήθηκε περισσότερο απ? ό,τι του άξιζε, μια και δεν πιστεύω ότι
σταμάτησε η κυκλοφορία επειδή ο υπογράφων έφθασε στη διασταύρωση!
Τελικά, ποια είναι η απάντηση στο ερώτημα αν αξίζει ή όχι να προσπαθείς
στην Ελλάδα; Χωρίς τον παραμικρό δισταγμό σάς λέω πως αξίζει. Απόδειξη η
τεράστια επιτυχία που σημείωσε το 1ο Συνέδριο για τα Καθαρά Αυτοκίνητα στη
Πολυτεχνειούπολη και το 1ο ECO-Rally στην Πάρνηθα.
Ξέρω... Στον Αντίλογο γράφω πως μετά τους εξευτελισμούς που δεχτήκαμε και
τις κατουρημένες ποδιές που αναγκαστήκαμε να φιλήσουμε για να το κάνουμε
πραγματικότητα, δε θα αναλάβουμε ξανά παρόμοιες πρωτοβουλίες.
E, λοιπόν, το διάστημα από τις 15 ως τις 18 Μαΐου ήταν αρκετό για να διώξει
από το πρόσωπό μας τη βρόμα (γιατί περί βρόμας πρόκειται) που μας πέταξαν
εκείνοι που έπρεπε να συμπαρασταθούν με όλη τους τη δύναμη στη διοργάνωση
του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου. Από την πρώτη κιόλας μέρα η προσέλευσή
σας ήταν όχι απλώς μεγάλη, αλλά εντυπωσιακή, με αποτέλεσμα το χαμόγελο να
επιστρέψει όχι μόνο στα χείλη του υπογράφοντος, αλλά και στου Πρύτανη Νίκου
Μαρκάτου (καθώς και του καθηγητή Σίμου Σιμόπουλου, του κ. E. Χίνη και της
Κας Βίκυ Πανταζή της Γραμματείας του Ε.Μ.Π.) που μαζί με μένα δέχθηκε το
μεγαλύτερο? σνομπάρισμα από τους δήθεν κρατικούς «φορείς» και
«δημοσιοσχετιστές» ορισμένων αντιπροσωπειών. Όπως είπα (και έγραψα) πολλές
φορές, αν δεν είχαμε τη βοήθεια του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., του Τεχνικού
Επιμελητηρίου καθώς και εκείνων των αντιπροσώπων που έχουν αποδείξει ότι
συμπαραστέκονται στις πρωτοβουλίες των 4T (για παράδειγμα, ύστερα από
πρόταση του περιοδικού η Σιτροέν χάρισε στο Ε.Μ.Π. ένα ηλεκτροκίνητο
Σάξο!), το 1ο ECCC μπορεί και να μην είχε γίνει και η Αθήνα να είχε χάσει
μια λαμπρή ευκαιρία να γίνει το κέντρο των αντιρρυπαντικών τεχνολογιών στην
E.E.
Και ήταν αυτή η απογοήτευση από τη στάση ορισμένων επιφανών βλακών που με
έκανε να γράψω τα όσα έγραψα στον Αντίλογο. Δε χρειάζεται βέβαια να ξαναπώ
ότι η επιτυχία της διοργάνωσης με έκανε να αλλάξω γνώμη και αυτό ακριβώς
εννοώ όταν λέω ότι παρόλα τα στραβά και τ? ανάποδα, παρά το γενικευμένο
κλίμα της πολιτικής και επιχειρηματικής σαχλαμάρας που δέρνει αυτή τη χώρα,
τελικά αξίζει να πολεμάς. Όταν καταφέρεις να ξεπεράσεις τα μικρά και τα
μεγάλα συμφέροντα, να αντιμετωπίσεις τους πανηλίθιους γραφειοκράτες και να
αποφύγεις τη στενοκεφαλιά των γέρο-παρατατικών στην κρατική μηχανή, αλλά
και στον ιδιωτικό τομέα και να ολοκληρώσεις αυτό που ξεκίνησες, τότε...
Τότε βρίσκεσαι αντιμέτωπος μ? αυτή την πανέμορφη καινούρια νεολαία, που
είδαμε να συρρέει στην Πολυτεχνειούπολη για να παρακολουθήσει τις διαλέξεις
των επιφανών επιστημόνων (διαβάστε αλλού), και να δει τα ηλεκτρικά και
υβριδικά αυτοκίνητα στην Έκθεση και στον «αγώνα».
Το γιατί δεν έγινε στην Πάρνηθα μπορείτε να το διαβάσετε στις σελίδες του
Αντίλογου. Εδώ σας υπόσχομαι ότι, αν όλα πάνε καλά, στο 2ο Συνέδριο για τα
Καθαρά Αυτοκίνητα που θα γίνει πάλι στην Πολυτεχνειούπολη το 1998, θα
μπορέσετε να παρακολουθήσετε έναν κανονικό αγώνα στην Πάρνηθα, που θα
«μετράει» στο νέο Παγκόσμιο Κύπελλο για Αυτοκίνητα Μηδενικών ή Σχεδόν
Μηδενικών Ρύπων της FIA. Αν τα καταφέρουμε, θα κάνουμε και τον πρώτο
πραγματικό αγώνα cross country για οχήματα με εναλλακτικές πηγές ενέργειας
(ηλιακά, ηλεκτρικά, υβριδικά, φυσικού αερίου κ.λπ). Ανακοινώσαμε την
πρόθεσή μας να προχωρήσουμε στην προετοιμασία και στη διοργάνωση αυτού του
αγώνα, που θα διασχίζει την Ελλάδα, στην τελετή απονομής των κυπέλλων στους
νικητές του 1ου ΕCΟ-«Rally» για να προλάβουμε τα γνωστά? νεοελληνικά με τις
«πρωτιές» εκείνων που μόνιμα αντιγράφουν τους 4T.
Βλέπετε λοιπόν ότι κάτι που πριν από τρία ολόκληρα χρόνια ξεκίνησε σαν μια
πρόταση του περιοδικού προς το Ε.Μ.Π (πρέπει να το λέω πού και πού, γιατί
στο μέλλον μπορεί να συμβούν τα πιο περίεργα πράγματα!) έφθασε να γίνει η
επιτυχημένη διοργάνωση που είδατε όσοι κάνατε τον κόπο να πάτε μέχρι την
Π ολυτεχνειούπολη.
Βέβαια, η έκθεση και ο αγώνας των ηλεκτρικών/υβριδικών αυτοκινήτων δεν ήταν
μεταξύ των πρώτων ειδήσεων στα «οχτώμιση». Οι λόγοι που υποβαθμίστηκε (έως
εξαφανίστηκε) είναι γνωστοί: κανένας δεν έσφαξε κανέναν στο Πολυτεχνείο,
στον αγώνα δεν έγινε ατύχημα και δε χύθηκε αίμα, τα συμπεράσματα από το
Συνέδριο για τα Καθαρά Αυτοκίνητα δεν ενδιαφέρουν κανέναν και, το
κυριότερο, η πρωτοβουλία μας δεν έχει την ίδια βαρύτητα, για παράδειγμα, με
τις δηλώσεις της Κας Λιάνη στο περιοδικό MASH, ώστε να ακουστεί το όνομα
του περιοδικού 4TPOXOI.
Έπειτα απ? όλα αυτά λοιπόν, με τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες να μας
χαλυβδώνουν, επιτρέψτε μου να πω ότι το περιοδικό τηρεί την υπόσχεση που
έδωσε στους αναγνώστες του όταν κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1970, να κάνει
πράξη αυτά που κηρύττει. Το 1ο ECCC ήταν η τελευταία από μια σειρά
παρόμοιων πρωτοβουλιών που, κάποια μέρα, θα άξιζε να παρουσιάσουμε
αναλυτικά αφενός για να μην ξεχνιόμαστε και αφετέρου γιατί ?πάλι πού και
πού? πρέπει να ξεχωρίζουν τα πρόβατα από τα ερίφια.
Σε σταυροδρόμι λοιπόν;
Ναι, αλλά αν σας πω ότι στο ίδιο βρίσκονται και οι 240.000 αναγνώστες των
4T, τι θα πείτε;!_Κ.Κ.